คณะผู้จัดทำ

คณะผู้จัดทำ

                                                  1.นางสาวนิตติยาพร  โคตรมาลา  เลขที่ 1

                                                  2.นางสาวญาณินท์     คนซื่อ         เลขที่ 2

                                                  3.นายนฤพล               สุรพร          เลขที่ 4              

                                                  4.นายชัยฤทธิ์             หงษ์ดวง     เลขที่ 5

ดอกซัลเวีย

ดอกซัลเวีย 

ซัลเวียเป็นพรรณไม้ที่มีลำต้นไม่สูงจะออกเป็นกอ สูงประมาณ 1-2 ฟุต ใบจะมีลักษณะมนรี ปลายใบแหลม ขอบใบมีจักเล็กน้อย ดอกจะออกเป็นช่อชูตั้งเหนือลำต้น ช่อหนึ่งจะยาวประมาณ 6-8 นิ้ว ดอกจะดกและแตกเรียงกันขึ้นมาตามช่อก้านดอก มีหลายสี เช่น สีแดง ส้ม ชมพู ม่วง ครีม และขาว สามารถออกดอกได้ตลอดทั้งปี

ดอกอัจเจอราตุ้ม

ดอกอัจเจอราตุ้ม

อัจเจอราตุ้มนิยมใช้เป็นไม้ตัดดอก มีถิ่นกำเนิดทางตอนใต้ของรัฐฟลอริดา เม็กซิโกจนถึงอเมริกาใต้ อัจเจอราตุ้มพันธุ์เตี้ยจะสูงประมาณ 5-7 นิ้ว ซึ่งเป็นที่นิยมปลูกมากกว่าพันธุ์สูงซึ่งสูง 18 นิ้วขึ้นไป อัเจอราตุ้มนั้นมีกลีบดอกเล็กละเอียดเป็นปุยสีฟ้าหรือสีชมพูสด ให้ดอกสีสวยและดอกดกถ้าปลูกในที่มีอากาศเย็น ดอกย่อยมีขนาดประมาณ 0.5 นิ้ว รวมกันเป็นกระจุก เวลาบานเต็มที่จะเห็นเป็นกลุ่มดอกคลุมกอเกือบไม่เห็นใบซึ่งมีสีเขียวรูปหัวใจ ขอบใบเรียบ ใบมีขน อัจเจอราตุ้มควรปลูกในหน้าหนาว หรือที่ที่มีอากาศหนาวเย็นเพราะจะได้ดอกดกและสีสวย เมื่อปลูกแล้วควรเด็ดยอดเพื่อให้แตกพุ่ม ดินที่ปลูกควรเป็นดินที่ระบายนำได้ดี

ดอกเดลฟิเนียม

ดอกเดลฟิเนียม

เดลฟินเนียม (Delphinium) เป็นสกุลพืชที่มีด้วยกันราว 300 สปีชีส์ ที่เป็นพืชโตชั่วฤดู ยืนต้นประเภทพืชดอกในวงศ์พวงแก้วกุดั่น เป็นพืชที่มีถิ่นฐานทางซีกโลกตอนเหนือ (Northern Hemisphere) และบนที่สูงในบริเวณเขตร้อนในแอฟริกา ชื่อสามัญ “ลาร์คเสปอร์” ใช้ร่วมกับสกุล Consolida ที่ใกล้เคียงกัน ทรงใบเป็นรูปใบปาล์มเป็นอุ้งเป็นสามถึงเจ็ดแฉก กิ่งดอกชลูดขึ้นไป ขนาดของแต่ละสปีชีส์ก็ต่างกันออกไปที่สูงตั้งแต่ 10 เซ็นติเมตรไปจนถึงสองเมตร แต่ละก้านก็จะมีดอกรอบกระจายออกไปรอบก้าน สีก็มีตั้งแต่สี่ม่วง น้ำเงิน ฟ้า ไปจนถึงแดง เหลือง และขาว แต่ละดอกมีคล้ายกลีบนอกห้ากลีบ แต่ติดกันตลอดเหมือนถุงที่มีจงอย ตรงปลาย ภายในกลีบนอกก็จะมีกลีบในสี่กลีบ เมล็ดมีขนาดเล็กและมักจะเป็นสีดำเป็นมัน ดอกบานตั้งแต่ปลายฤดูใบไม้ผลิไปจนถึงปลายฤดูร้อน ผสมพันธุ์โดยผีเสื้อและผึ้ง สปีชีส์ส่วนใหญ่เป็นพิษ 

ดอกบีโกเนีย

ดอกบีโกเนีย

บีโกเนียใบมันเป็นไม้อวบน้ำอายุยืน มีเหง้าอยู่ใต้ดิน ลำต้นสูงประมาณ 15-45 ซม. ใบเป็นใบเดี่ยวสีเขียวเข้ม เป็นมันเงา มีขนเหมือนกำมะหยี่ มีลักษณะคล้ายรูปหัวใจเบี้ยว คือแผ่นใบสองข้างไม่เท่ากัน ใบออกสลับเวียนรอบลำต้น ดอกออกเป็นช่อแทงออกจากซอกใบ ช่อดอกตัวผู้แยกจากช่อดอกตัวเมียแต่อยู่บนต้นเดียวกัน ดอกตัวมีเมียมีรังไข่ที่โป่งออกเป็นปีกสามแฉกที่โคนดอก ดอกตัวเมียบานทนกว่าดอกตัวผู้ ดอกมีหลายสี เช่น แดง ชมพู ส้ม ขาว

ดอกเยอบีร่า

ดอกเยอบีร่า

เยอร์บีร่าเป็นพวกที่มีลำต้นอยู่ใต้ดิน จะมองไม่เห็นลำต้นชัดเจน มีอายุนานกว่าหนึ่งปี ขึ้นเป็นกอ ใบงอกจากตาใต้ดินมีสีเขียวแก่ ใบปรกเป็นพุ่ม ขอบใบเป็นแฉก แต่ละแฉกหยักลึกไม่เท่ากัน บางแฉกแคบและตื้น แผ่นใบไม่คลี่กางเต็มที่ ขอบใบทั้งสองข้างมักจะหุบเข้าหาเส้นกลางใบเล็กน้อย ทำให้ใบมีลักษณะเป็นรูปตัววีตื้น ๆ หรือลักษณะคล้ายร่องน้ำ ใต้ใบและก้านใบมีขนบาง ๆ อยู่ทั่วไป ช่อดอกมีลักษณะเป็น head ประกอบด้วยดอกย่อยเล็ก ๆเป็นจำนวนมากอัดกันแน่น อยู่บนฐานรองดอก ดอกมีหลายสี เช่น ขาว เหลือง ชมพู ส้ม และแดง

ดอกคาเนชั่น

ดอกคาเนชั่น

ดอกคาร์เนชั่น (Carnation) คือ ดอกไม้ที่มีถิ่นกำเนิดทางฝั่งตะวันออก เป็นดอกไม้ประจำชาติของประเทศสเปน พบว่ามีการปลูก มายาวนานกว่า 2,000 ปี โดยสีดั้งเดิมของดอกไม้ชนิดนี้ คือ สีชมพู แต่ภายหลังสามารถเพาะปลูกสีแดง เหลืองปนขาว ม่วง และ เขียว หากย้อนกลับไปในสมัยกรีกและโรมันดอกคาร์เนชั่นถูกนำมาใช้สำหรับงานศิลปะและการตกแต่งมากมาย